Drie reizen, de samengeknepen hand en de verloren

Nog voordat de deuren van de trein gesloten zijn begint de eerste reis. De reis door de trein. Helemaal naar achteren lopen ze, tot het eind, om daar weer om te keren en een plekje te zoeken in de laatste wagon. Mevr. Aslan leest een boek, ik speel kwartet met de dames en de heren hebben voordat ze Apeldoorn uit zijn de zakken M&M’s en chips al uit de tas. De een nog meer dan de ander.
Op een bepaald moment denk ik ineens dat er iets niet klopt als ik de jongens niet meer hoor praten (schreeuwen). Maar er blijkt niks aan de hand ze hebben een filmpje opgezet. Zo verloopt de eerste reis redelijk rustig. Niet alle medereizigers denken er zo over, maar ach we zijn op weg naar Istanbul, ik kan moeilijk verwachten dat ze hun enthousiasme niet uiten tijden de reis.
Na een bezoek aan het restaurant de “gouden bogen”, het wachten bij de gate en de spanning bij het inchecken zitten we in het vliegtuig op weg naar Istanbul. Reis 2 is begonnen.
Bij Robin van E. begint de spanning nu toch wel iets meer toe te nemen zo vlak voor het opstijgen. Max doet de ene ontdekking naar de andere en schreeuwt alles wat hij ontdekt naar de anderen door die een rij verderop zitten. Renske vindt vooral het uitklap tafeltje erg cool en Jeffrey, Robin O en Niek proberen vooral de dames achter hen banger te maken met verhalen.
Robin van E. komt tijdens de vlucht al snel op haar besluit terug dat Piloot, wat haar 2 uur geleden nog wel een leuk beroep leek, per direct van haar lijstje geschrapt. Renskes hand wordt ondertussen fijn geknepen door Robin bij elk klein turbulentie schokje dat het vliegtuig maakt. Max besluit nadat hij alle details gezien heeft te gaan gamen, Renske leest bladen, Robin maakt een puzzel, Jeffrey luistert muziek en Niek en Robin kijken nog maar een filmpje. Een zit van 3,5 uur maar ook deze reis verloopt zonder problemen. Tot aan het eind dan. De luchtvaartmaatschappij doet namelijk haar uiterste best om Robin van E. na vrijdag niet nog een keer met het vliegtuig te laten reizen. Haar koffer heeft wel dezelfde reis naar Istanbul gemaakt maar naar het verkeerde vliegveld zo blijkt de volgende dag.
Samen met de Noren begint dan reis 3 op naar de Turkse gezinnen. 6 kinderen 5 koffers op weg naar het gezin voor deze week. De dorst is groot maar er moet nog 1 ritje worden afgelegd. Op school weten de leerlingen niet hoe snel ze naar het drinken moeten lopen om vervolgens met het gezin mee te gaan. Bij Renske even wat stress als blijkt dat de communicatie toch wel erg moeilijk gaat. Robin van E. vooral moe en wil alleen maar naar bed. Niek gaat even vrolijk als altijd mee met zijn gezin. Jeffrey ziet het ook allemaal wel zitten. Robin zit met een stoere, spontane Noorse jongen en Max zijn gezin blijkt er nog niet te zijn maar wordt gelukkig na 10 minuten ook opgehaald.
3 reizen…. 11 uur later in een totaal ander gezin in een ander continent in een stad met even veel inwoners als heel Nederland. Blij dat we er zijn, met enige spanning maar met veel zin gaan we de komende dagen tegemoet.